The Orthodox Pages ΤΟ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΣ ΕΙΣ ΝΗΠΙΑ
|
||||
|
|
|||
|
Νήπιον λέγεται ὁ παῖς ὁ ἔχων ἡλικίαν μικροτέραν τοῦ 7ου ἔτους συμπεριλαμβανομένου.
ΕΝ ΤΩ ΟΙΚΩ ΔΙΑΚΟΝΟΣ Εὐλόγησον, δέσποτα.
ΙΕΡΕΥΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίω Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον. Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίω Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς ουρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
ΙΕΡΕΥΣ ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. Μετὰ πνευμάτων δικαίων τετελειωμένων, τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου, Σῶτερ, ἀνάπαυσον, φυλάττων αὐτὴν εἰς τὴν μακαρίαν ζωήν, τὴν παρά σοί, φιλάνθρωπε. Εἰς τὴν κατάπαυσίν σου, Κύριε, ὅπου πάντες οἱ Ἅγιοί σου ἀναπαύονται, ἀνάπαυσον καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου, ὅτι μόνος ὑπάρχεις ἀθάνατος. Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καταβὰς εἰς ᾍδην, καὶ τὰς ὀδύνας λύσας τῶν πεπεδημένων, αὐτὸς καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου, Σῶτερ, ἀνάπαυσον. Καὶ νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἡ μόνη ἁγνὴ καὶ ἄχραντος Παρθένος, ἡ Θεόν ἀφράστως κυήσασα, πρέσβευε ὑπὲρ τοῦ σωθῆναι τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου. Ἐπὶ βρεφῶν μὲν δὲν γίνεται μνημόνευσις, μόνον·
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον. ΙΕΡΕΥΣ Ὁ φυλάσσων τὰ νήπια, Κύριε, ἐν τῷ παρόντι βίῳ, ἐν δὲ τῷ μέλλοντι, διὰ τὸ τῆς γνώμης ἁπλοῦν καὶ ἀνεύθυνον, τοὺς Ἀβραμιαίους κόλπους ἀποπληρῶν καὶ φωτοειδέσι ρόποις κατασκηνῶν, ἐν οἶς αὐλίζεται τῶν δικαίων τὰ πνεύματα, πρόσδεξαι ἐν εἰρήνη καὶ τοῦ δούλου σου (.....) τὴν ψυχήν· αὐτὸς γὰρ εἶπας, τῶν τοιούτων εἶναι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὅτι σοῦ μόνουἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. Ἐπὶ μεγαλυτέρας δὲ ἡλικίας·
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ
Ἔτι
δεόμεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιμημένου δούλου τοῦ Θεοῦ
[.....] καὶ ὑπὲρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῦ
πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον.
ΧΟΡΟΣ
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον. ΙΕΡΕΥΣ Ὁ φυλάσσων τὰ νήπια, Κύριε, ἐν τῷ παρόντι βίῳ, ἐν δὲ τῷ μέλλοντι, διὰ τὸ τῆς γνώμης ἁπλοῦν καὶ ἀνεύθυνον, τοὺς Ἀβραμιαίους κόλπους ἀποπληρῶν καὶ φωτοειδέσι ρόποις κατασκηνῶν, ἐν οἶς αὐλίζεται τῶν δικαίων τὰ πνεύματα, πρόσδεξαι ἐν εἰρήνη καὶ τοῦ δούλου σου (.....) τὴν ψυχήν· αὐτὸς γὰρ εἶπας, τῶν τοιούτων εἶναι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὅτι σοῦ μόνουἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. ΙΕΡΕΥΣ Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων, ὡς ἀθάνατος Βασιλεύς, καὶ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ μητρός, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων ἐνδόξων προπατόρων Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καὶ Ἰακώβ, τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου φίλου αὐτοῦ Λαζάρου τοῦ τετραημέρου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, τὴν ψυχὴν τοῦ ἐξ ἡμῶν μεταστάντος δούλου αὐτοῦ [.....] ἐν σκηναῖς δικαίων τάξαι, ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἀναπαύσαι, καὶ μετὰ ἁγίων συναριθμήσαι, ἡμᾶς δὲ ἐλεήσαι ὡς ἀγαθός καὶ φιλάνθρωπος. Αἰωνία σου ἡ μνήμη, ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδελφέ ἡμῶν. (γ΄) ΧΟΡΟΣ: Αἰωνία ἡ μνήμη, αἰωνία ἡ μνήμη, αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη.
ΙΕΡΕΥΣ ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
ΕΝ ΤΩ ΝΑΩ ΔΙΑΚΟΝΟΣ
Εὐλόγησον,
δέσποτα. ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ Ἀπὸ Ψαλμὸν 118 Ἦχος πλ. β'
Ἄμωμοι ἐν
ὁδῷ, ἀλληλούϊᾳ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
Ἀλληλούϊα. Ἐνύσταξεν ἡ ψυχη μου ἀπὸ ἀκηδίας, βεβαίωσόν με ἐν τοῖς λόγοις σου. Ἀλληλούϊα. Κλῖνον τὴν καρδίαν μου εἰς τὰ μαρτύριά σου, καὶ μὴ εἰς πλεονεξίαν. Ἀλληλούϊα.
Ἀθυμία
κατέσχε μὲ ἀπὸ ἁμαρτωλῶν, τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου.
Ἀλληλούϊα. Ἐπὶ βρεφῶν μὲν δὲν γίνεται μνημόνευσις, μόνον·
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον. ΙΕΡΕΥΣ Ὁ φυλάσσων τὰ νήπια, Κύριε, ἐν τῷ παρόντι βίῳ, ἐν δὲ τῷ μέλλοντι, διὰ τὸ τῆς γνώμης ἁπλοῦν καὶ ἀνεύθυνον, τοὺς Ἀβραμιαίους κόλπους ἀποπληρῶν καὶ φωτοειδέσι ρόποις κατασκηνῶν, ἐν οἶς αὐλίζεται τῶν δικαίων τὰ πνεύματα, πρόσδεξαι ἐν εἰρήνη καὶ τοῦ δούλου σου (.....) τὴν ψυχήν· αὐτὸς γὰρ εἶπας, τῶν τοιούτων εἶναι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὅτι σοῦ μόνουἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. Ἐπὶ μεγαλυτέρας δὲ ἡλικίας·
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ
Ἔτι
δεόμεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιμημένου δούλου τοῦ Θεοῦ
[.....] καὶ ὑπὲρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῦ
πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον.
ΧΟΡΟΣ
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον. ΙΕΡΕΥΣ Ὁ φυλάσσων τὰ νήπια, Κύριε, ἐν τῷ παρόντι βίῳ, ἐν δὲ τῷ μέλλοντι, διὰ τὸ τῆς γνώμης ἁπλοῦν καὶ ἀνεύθυνον, τοὺς Ἀβραμιαίους κόλπους ἀποπληρῶν καὶ φωτοειδέσι ρόποις κατασκηνῶν, ἐν οἶς αὐλίζεται τῶν δικαίων τὰ πνεύματα, πρόσδεξαι ἐν εἰρήνη καὶ τοῦ δούλου σου (.....) τὴν ψυχήν· αὐτὸς γὰρ εἶπας, τῶν τοιούτων εἶναι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὅτι σοῦ μόνουἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
Αἱ χεῖρες
σου ἐποίησάν με καὶ ἔπλασάν με, συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς ἐντολάς
σου. Ἐλέησόν με, Κύριε.
Ἐὰν ὦσι πλείονες Ἱερεῖς , εἰς τὸ τέλος ἑκάστης στάσις ὁ Διάκονος
(Ἱερεύς) ἐκφωνεῖ
Τοῦ
Κυρίου δεηθῶμεν.
Οἱ δὲ Ἱερεῖς κατὰ τὴν τῶν πρεσβείων σειράν ἕκαστος ἐκ τῶν μὴ
ἐκφωνησάντων.
Ὅτι
σοῦ μόνουἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν...
Ἤτοι αἱ ἐκφωνήσεις γίνονται κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν Ἱερέων.
ΧΟΡΟΣ: Κύριε, ἐλέησον.
ΙΕΡΕΥΣ ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ
Καὶ
ἐλέησόν με. Ἀλληλούϊα.
ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
Εὐλογητὸς
εἶ,
Κύριε,
δίδαξόν
με
τὰ
δικαιώματά
σου.
Ἦχος πλ. δ' Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστε, τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου (τῆς δούλης) σου, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος. Τὰ κατ’ Ἦχον Ἰδιόμελα παραλείπονται, καὶ εὐθύς· Προκείμενον. Ἦχος γ'
Μακαρία ἡ
ὁδός, ἢ πορεύει σήμερον, ὅτι ἡτοιμάσθη σοὶ τόπος ἀναπαύσεως.
(3) (Κέφ. 6 9-11) ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ Ἀδελφοί, Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνήσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει. Ὃ γὰρ ἀπέθανε, τῇ ἁμαρτίᾳ ἀπέθανεν ἐφάπαξ, ὃ δὲ ζῇ, ζῇ τῷ Θεῷ. Οὕτω καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς μὲν εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ, ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
ΙΕΡΕΥΣ:
Εἰρήνη
σοί.
ΙΕΡΕΥΣ:
Εἰρήνη
πᾶσι. (Κέφ.18: 15-17, 26-27)
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:
Πρόσχωμεν. Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, Προσέφερον τῷ ᾿Ιησοῦ τὰ βρέφη, ἵνα αὐτῶν ἅπτηται· ἰδόντες δὲ οἱ Μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς· ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτὰ, εἶπεν· Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με, καὶ μὴ κωλύετε αὐτά· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν. Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; Ὁ δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις, δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν. ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοί, Κύριε, δόξα σοί.
Ἐπὶ βρεφῶν μὲν δὲν γίνεται μνημόνευσις, μόνον·
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον. ΙΕΡΕΥΣ Ὁ φυλάσσων τὰ νήπια, Κύριε, ἐν τῷ παρόντι βίῳ, ἐν δὲ τῷ μέλλοντι, διὰ τὸ τῆς γνώμης ἁπλοῦν καὶ ἀνεύθυνον, τοὺς Ἀβραμιαίους κόλπους ἀποπληρῶν καὶ φωτοειδέσι ρόποις κατασκηνῶν, ἐν οἶς αὐλίζεται τῶν δικαίων τὰ πνεύματα, πρόσδεξαι ἐν εἰρήνη καὶ τοῦ δούλου σου (.....) τὴν ψυχήν· αὐτὸς γὰρ εἶπας, τῶν τοιούτων εἶναι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὅτι σοῦ μόνουἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. Ἐπὶ μεγαλυτέρας δὲ ἡλικίας·
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ
Ἔτι
δεόμεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιμημένου δούλου τοῦ Θεοῦ
[.....] καὶ ὑπὲρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῦ
πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον.
ΧΟΡΟΣ
ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον. ΙΕΡΕΥΣ Ὁ φυλάσσων τὰ νήπια, Κύριε, ἐν τῷ παρόντι βίῳ, ἐν δὲ τῷ μέλλοντι, διὰ τὸ τῆς γνώμης ἁπλοῦν καὶ ἀνεύθυνον, τοὺς Ἀβραμιαίους κόλπους ἀποπληρῶν καὶ φωτοειδέσι ρόποις κατασκηνῶν, ἐν οἶς αὐλίζεται τῶν δικαίων τὰ πνεύματα, πρόσδεξαι ἐν εἰρήνη καὶ τοῦ δούλου σου (.....) τὴν ψυχήν· αὐτὸς γὰρ εἶπας, τῶν τοιούτων εἶναι τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ὅτι σοῦ μόνουἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. ΙΕΡΕΥΣ Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων, ὡς ἀθάνατος Βασιλεύς, καὶ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ μητρός, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων ἐνδόξων προπατόρων Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καὶ Ἰακώβ, τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου φίλου αὐτοῦ Λαζάρου τοῦ τετραημέρου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, τὴν ψυχὴν τοῦ ἐξ ἡμῶν μεταστάντος δούλου αὐτοῦ [.....] ἐν σκηναῖς δικαίων τάξαι, ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἀναπαύσαι, καὶ μετὰ ἁγίων συναριθμήσαι, ἡμᾶς δὲ ἐλεήσαι ὡς ἀγαθός καὶ φιλάνθρωπος. Αἰωνία σου ἡ μνήμη, ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδελφέ ἡμῶν. (γ΄) ΧΟΡΟΣ: Αἰωνία ἡ μνήμη, αἰωνία ἡ μνήμη, αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη.
ΙΕΡΕΥΣ ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
Εἰς τὸν ἀσπασμὸν τῶν νηπίων ψάλλονται τὰ ἀκόλουθα προσόμοια ἀντὶ τοῦ Δεῦτε τελευταῖον ἀσπασμόν... Ἦχος πλ. δ' Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος! Ὤ τίς θρηνήση τέκνον μου, τὴν ἐκ τοῦ βίου ἡμῶν, πενθηράν σου μετάστασιν; Ὅτι βρέφος ἄωρον, ἐκ μητρικῶν ἀγκαλῶν νῦν, ὥσπερ στρουθίον τάχος ἐπέτασας, καὶ πρὸς τὸν Κτίστην πάντων κατέφυγες; Ὦ τέκνων, τίς ποτε, μὴ θρηνήση βλέπων σου τὸ ἐμφανὲς πρόσωπον εὐμάραντων, τὸ πρὶν ὡς ῥόδον τερπνόν; Ὤ τίς μὴ στενάξη, τέκνον μου, καὶ μὴ βοήσῃ κλαυθμῷ, τὴν πολλήν σου εὐπρέπειαν, καὶ τὴν ὡραιότητα, τῆς ἁγνῆς πολιτείας σου; Ὥσπερ γὰρ ναῦς τις, ἴχνος οὐκ ἔχουσα, οὕτως ὑπέδυς ἐξ ὀφθαμῶων μου ταχύ. Δεῦτε οἱ φίλοι μου, συγγενεῖς και γείτονες ἅμα ἐμοί, τοῦτο ἀσπασώμεθα, τάφῳ ἐκπέμποντες.
ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ Ὁ Ἱερεύς ἀναγινώσκει τὸ Νεκρώσιμον Τρισάγιον ὡς ἐν τῷ οἴκω. Πρίν τὸ Δι’ εὐχῶν ὁ Ἱερεύς ῥαντίζει τὸν νεκρὸν μέ ἐλαίον λέγων: Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Εἴτα ἄρας χοῦν διά τοῦ πτύου, ῥίπτει αὐτὸν σταυροειδῶς ἐπί τοῦ νεκροῦ λέγων: Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς, ἡ οἰκουμένη καὶ πάντες οἱ κατοικούντες ἐν αὐτῇ. Γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσει.
|
|